Ancien français modifier

Étymologie modifier

Dénominal de flat (« coup du plat de la main, coup, tape ») → voir flatir.

Verbe modifier

flater \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Jeter, renverser.
  2. Flatter.

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Breton modifier

Forme de verbe modifier

flater \ˈfla.tːɛr\

  1. Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe flatal/flatañ.

Frison modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

flater

  1. Erreur.

Synonymes modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom flater flaters
Diminutif flatertje flatertjes

flater masculin

  1. Bévue, gaffe, bourde, boulette.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,9 % des Flamands,
  • 95,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]