flirten
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich flirte |
2e du sing. | du flirtest | |
3e du sing. | er flirtet | |
Prétérit | 1re du sing. | ich flirtete |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich flirtete |
Impératif | 2e du sing. | flirt, flirte! |
2e du plur. | flirtet! | |
Participe passé | geflirtet | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
flirten \ˈflœːɐ̯tn̩\ (voir la conjugaison)
- Conter fleurette, flirter.
Detlef hat zu seiner Party sicher wieder ein paar Miezen eingeladen, mit denen wir flirten können.
- Detlef a sûrement invité quelques filles à sa fête pour que nous puissions flirter avec elles.
Auf der Party gestern habe ich mit einem süßen Mädchen geflirtet.
- A la fête d’hier soir, j’ai flirté avec une jolie fille.
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « flirten [ˈflœːɐ̯tn̩] »
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
flirten \Prononciation ?\
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « flirten [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]