Voir aussi : Formans

Français modifier

Étymologie modifier

Par substantivation du latin formans, participe présent du verbe formare (« donner une forme, former »). Proposé en 1933 par le linguiste Karl Brugmann.[1]

Nom commun modifier

Singulier et pluriel
formans
\fɔʁ.mɑ̃\

formans \fɔʁ.mɑ̃\ masculin

  1. (Linguistique) Variante orthographique de formant.
    • […] ou bien cet r provient de l’ancien nordique ǫlr, que les Normands apportèrent dans leur nouvelle patrie, où ils rencontrèrent le lat. alnus de même origine et signification, de sorte que -r pouvait être considéré comme un formans mobile et détachable […] — (Revue de linguistique romane‎, volume 26, page 154, Société de linguistique romane, 1962, H. Champion)

Traductions modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

Latin modifier

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif formans formans formans formantēs formantēs formantia
Vocatif formans formans formans formantēs formantēs formantia
Accusatif formantem formantem formans formantēs formantēs formantia
Génitif formantis formantis formantis formantium formantium formantium
Datif formantī formantī formantī formantibus formantibus formantibus
Ablatif formantī formantī formantī formantibus formantibus formantibus

formans

  1. Participe présent de formo.