Français modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin furtif
\fyʁ.tif\

furtifs
\fyʁ.tif\
Féminin furtive
\fyʁ.tiv\
furtives
\fyʁ.tiv\

furtive \fyʁ.tiv\

  1. Féminin singulier de furtif.

Prononciation modifier

  • France (Vosges) : écouter « furtive [fyʁ.tiv] »

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin furtivus.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif furtive
\ˈfɝ.tɪv\ ou \ˈfɜː.tɪv\
Comparatif more furtive
\ˌmɔɹ ˈfɝ.tɪv\ ou \ˌmɔː ˈfɜː.tɪv\
Superlatif most furtive
\ˌmoʊst ˈfɝ.tɪv\ ou \ˌməʊst ˈfɜː.tɪv\

furtive \ˈfɜː.tɪv\

  1. Furtif.

Prononciation modifier

Italien modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin furtivo
\fur.ˈti.vo\
furtivi
\fur.ˈti.vi\
Féminin furtiva
\fur.ˈti.va\
furtive
\fur.ˈti.ve\

furtive \fur.ˈti.ve\

  1. Féminin pluriel de furtivo.

Latin modifier

Étymologie modifier

De furtivus avec le suffixe -e.

Adverbe modifier

furtive \Prononciation ?\

  1. Furtivement.