Voir aussi : gadrouille

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe gadrouiller
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
gadrouillé

gadrouillé \ɡa.dʁu.je\

  1. Participe passé masculin singulier de gadrouiller.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Ancien français modifier

Adjectif modifier

gadrouillé \Prononciation ?\ masculin

  1. Variante de quatrouillé.

Picard modifier

Étymologie modifier

Apparenté à gadrouiller (« patauger ») → voir gâcher et gâché pour le lien entre « mouillé » et « gâté ».

Adjectif modifier

gadrouillé \Prononciation ?\ masculin

  1. Gâté.
    • J' nel pardonnerai jamois.
      Oui ; d'puis ch temps lò j'arage :
      On o foit d’no langage,
      On o foit du francais!...

      Ox êtes bien difficile,
      Vo m' répondre un monsieu,
      Ox êtes bien difficile.
      L’ francais parlé das l’ ville
      Est, ma fiquette, bien bieu,
      Vo français, men brave homme,
      M’o toujoura foit pitié

      Vo français, men brave homme,
      Vo français, ch’est, en somme,
      Du picard gadrouillé.
      — (Épître de M. J.-B. Vasseur d’Amiens, adressée à M. G. Rembault en 1870.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références modifier

  • Jean-Baptiste Jouancoux, Études pour servir à un glossaire étymologique du patois picard, 1880, vol. I