ganen
Breton modifier
Forme de préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | ganin |
2e du sing. | ganit |
3e masc. du sing. | gantañ |
3e fém. du sing. | ganti |
1re du plur. | ganimp ou ganeomp |
2e du plur. | ganeocʼh |
3e du plur. | ganto ou gante |
Impersonnel | ganeor |
ganen \ɡãˈnẽːn\
- (Léonard) Première personne du singulier de la préposition gant. Variante de ganin[1].
- — Mad ! mad ! eme ar prins; deut ganen da gaout va zad; [...]. — (Gabriel Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 7)
- — Bien ! Bien ! dit le prince ; venez avec moi voir mon père; [...].
- — Mad ! mad ! eme ar prins; deut ganen da gaout va zad; [...]. — (Gabriel Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 7)
Forme de verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kanen |
Adoucissante | ganen |
Spirante | cʼhanen |
ganen \ˈɡãː.nɛn\
- Forme mutée de kanen par adoucissement.
Prononciation modifier
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes modifier
Références modifier
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe ganar | ||
---|---|---|
Subjonctif | Présent | |
(ellos-as/ustedes) ganen | ||
Impératif | Présent | |
(ustedes) ganen |
ganen \ˈɡa.nen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de ganar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de ganar.