garent
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe garer | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
ils/elles garent | ||
Subjonctif | Présent | |
qu’ils/elles garent | ||
garent \ɡaʁ\
- Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de garer.
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de garer.
Prononciation modifier
Homophones modifier
Anagrammes modifier
Breton modifier
Forme de verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | karent |
Adoucissante | garent |
Spirante | cʼharent |
garent \Prononciation ?\
- Forme mutée de karent par adoucissement (k > g).
- War e ali e vo e tilezint kement tra a garent evit klask AR GRAAL SANTEL ; [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 16)
- Ce sera sur son conseil qu’ils abandonneront tout ce qu’ils aimaient pour chercher LE SAINT GRAAL ; [...].
- War e ali e vo e tilezint kement tra a garent evit klask AR GRAAL SANTEL ; [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 16)