Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Participe passé de breken.

Adjectif modifier

gebroken \ɣǝ.bɾo.kǝⁿ\

  1. cassé -Cassé, brisé, rompu.
    • een gebroken rug hebben
      avoir le dos en capilotade
    • (Sens figuré) gebroken Frans
      petit-nègre

Prononciation modifier