Néerlandais modifier

Étymologie modifier

De l’hébreu šahaq (« rire »), en passant par le yiddish tsechokken.

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik gok gokte
jij gokt
hij, zij, het gokt
wij gokken gokten
jullie gokken
zij gokken
u gokt gokte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben gokkend gegokt

gokken \Prononciation ?\ intransitif

  1. Jouer, miser, parier.
    • hij gokt al jaren op de paardenracen
      ça fait des années qu’il joue au tiercé
  2. Deviner, hasarder.
  3. (Sens figuré) Prendre des risques, tenter le coup.
    • in het leven moet je durven gokken
      dans la vie il faut savoir prendre des risques

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,5 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]