gokken
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- De l’hébreu šahaq (« rire »), en passant par le yiddish tsechokken.
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | gok | gokte |
jij | gokt | |
hij, zij, het | gokt | |
wij | gokken | gokten |
jullie | gokken | |
zij | gokken | |
u | gokt | gokte |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | gokkend | gegokt |
gokken \Prononciation ?\ intransitif
- Jouer, miser, parier.
hij gokt al jaren op de paardenracen
- ça fait des années qu’il joue au tiercé
- Deviner, hasarder.
- (Sens figuré) Prendre des risques, tenter le coup.
in het leven moet je durven gokken
- dans la vie il faut savoir prendre des risques
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 100,0 % des Flamands,
- 99,5 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « gokken [Prononciation ?] »
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en néerlandais, sous licence CC BY-SA 4.0 : gokken. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]