Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de groma, avec le suffixe -icus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gromaticus gromaticī
Vocatif gromatice gromaticī
Accusatif gromaticum gromaticōs
Génitif gromaticī gromaticōrum
Datif gromaticō gromaticīs
Ablatif gromaticō gromaticīs

gromaticus \Prononciation ?\ masculin

  1. Arpenteur et plus particulièrement dans le domaine militaire.

Références modifier