gronnañ
: gronnan
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | gronnañ |
| Adoucissante | cʼhronnañ |
| Durcissante | kronnañ |
gronnañ \ˈɡrɔ̃nːã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale gronn- (pronominal : en em cʼhronnañ)
- Amasser.
- Assiéger, cerner, investir.
- Entourer, envelopper.
- Ur miz a-raok, pa oamp tremenet dirak ar porzh-se, hor boa gwelet ur bern bagoù o tont da c’hronnañ hol lestr. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 43)
- Un mois auparavant, quant nous étions passés devant ce port-là, nous avions vu beaucoup de bateaux venir entourer notre navire.
- Ur miz a-raok, pa oamp tremenet dirak ar porzh-se, hor boa gwelet ur bern bagoù o tont da c’hronnañ hol lestr. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 43)
Variantes orthographiques modifier
Dérivés modifier