Breton modifier

Forme de verbe modifier

haden \ˈhɑː.dɛn\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe hadañ/hadiñ.

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe hadar
Subjonctif Présent que (yo) haden
que (tú) haden
que (vos) haden
que (él/ella/usted) haden
que (nosotros-as) haden
que (vosotros-as) haden
que (os) haden
(ellos-as/ustedes) haden
Imparfait (en -ra) que (yo) haden
que (tú) haden
que (vos) haden
que (él/ella/usted) haden
que (nosotros-as) haden
que (vosotros-as) haden
que (os) haden
(ellos-as/ustedes) haden
Imparfait (en -se) que (yo) haden
que (tú) haden
que (vos) haden
que (él/ella/usted) haden
que (nosotros-as) haden
que (vosotros-as) haden
que (os) haden
(ellos-as/ustedes) haden
Futur que (yo) haden
que (tú) haden
que (vos) haden
que (él/ella/usted) haden
que (nosotros-as) haden
que (vosotros-as) haden
que (os) haden
(ellos-as/ustedes) haden
Impératif Présent (tú) haden
(vos) haden
(usted) haden
(nosotros-as) haden
(vosotros-as) haden
(os) haden
(ustedes) haden

haden \ˈa.ðen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de hadar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de hadar.

Prononciation modifier