hirta
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Du latin hirtus.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | hirta \ˈhir.ta\ |
hirtaj \ˈhir.taj\ |
Accusatif | hirtan \ˈhir.tan\ |
hirtajn \ˈhir.tajn\ |
hirta \ˈhir.ta\ mot-racine 3OA
Dérivés modifier
- hirteco : hérissement
- hirti : être hirsute, ébouriffé
- hirtigi : hérisser, ébouriffer
- hirtiĝi : se hérisser, s’ébouriffer
- hirtismo : hirsutisme
- hirtulo : persone hirsute
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « hirta [Prononciation ?] »
Références modifier
Bibliographie modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- hirta sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- hirta sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "hirt-" présente dans la 3a Oficiala Aldono de 1921 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-a" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Portugais modifier
Forme d’adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | hirto | hirtos |
Féminin | hirta | hirtas |
hirta \ˈiɾ.tɐ\ (Lisbonne) \ˈiɾ.tə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de hirto.