Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de huanadiñ (« soupirer »), avec le suffixe -adenn.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
huanadenn huanadennoù

huanadenn \hy.ã.ˈnɑː.dɛn\ féminin

  1. Soupir.
    • Amañ e teuas un huanadenn gant gwreg ar gov. — (Roparz Hemon, Traonienn Skeud ar Marv in War ribl an hent, Éditions Al Liamm, 1971, page 112)
      Cette fois la femme du forgeron lâcha un soupir.
    • Klevet gantañ o c’homzoù, e laoskas ar roue un huanadenn hir, e stouas e benn hag e tavas. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1972, page 82)
      (Après avoir) entendu leurs paroles, le roi lâcha un long soupir, il inclina la tête et se tut.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier