inaniloquus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inaniloquus | inaniloquă | inaniloquum | inaniloquī | inaniloquae | inaniloquă |
Vocatif | inaniloque | inaniloquă | inaniloquum | inaniloquī | inaniloquae | inaniloquă |
Accusatif | inaniloquum | inaniloquăm | inaniloquum | inaniloquōs | inaniloquās | inaniloquă |
Génitif | inaniloquī | inaniloquae | inaniloquī | inaniloquōrŭm | inaniloquārŭm | inaniloquōrŭm |
Datif | inaniloquō | inaniloquae | inaniloquō | inaniloquīs | inaniloquīs | inaniloquīs |
Ablatif | inaniloquō | inaniloquā | inaniloquō | inaniloquīs | inaniloquīs | inaniloquīs |
inaniloquus \Prononciation ?\
- Qui parle en vain, qui tient des propos futiles.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Références modifier
- « inaniloquus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage