incutíeis
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe incutir | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Imparfait | ||
vós incutíeis | ||
incutíeis \ĩ.ku.tˈi.ɐjʃ\ (Lisbonne) \ĩ.ku.tʃˈi.jəjs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de incutir.
Voir la conjugaison du verbe incutir | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
Imparfait | ||
vós incutíeis | ||
Passé simple | ||
Plus que parfait | ||
Futur simple | ||
incutíeis \ĩ.ku.tˈi.ɐjʃ\ (Lisbonne) \ĩ.ku.tʃˈi.jəjs\ (São Paulo)