indoctus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indoctus | indoctă | indoctum | indoctī | indoctae | indoctă |
Vocatif | indocte | indoctă | indoctum | indoctī | indoctae | indoctă |
Accusatif | indoctum | indoctăm | indoctum | indoctōs | indoctās | indoctă |
Génitif | indoctī | indoctae | indoctī | indoctōrŭm | indoctārŭm | indoctōrŭm |
Datif | indoctō | indoctae | indoctō | indoctīs | indoctīs | indoctīs |
Ablatif | indoctō | indoctā | indoctō | indoctīs | indoctīs | indoctīs |
indoctus \inˈdok.tus\
- Non instruit, non cultivé.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Ignorant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : indocte
Références modifier
- « indoctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « indoctus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage