Voir aussi : inhabilitá

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe inhabiliter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on inhabilita
Futur simple

inhabilita \i.na.bi.li.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe inhabiliter.

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe inhabilitar
Indicatif Présent (yo) inhabilita
(tú) inhabilita
(vos) inhabilita
(él/ella/usted) inhabilita
(nosotros-as) inhabilita
(vosotros-as) inhabilita
(os) inhabilita
(ellos-as/ustedes) inhabilita
Imparfait (yo) inhabilita
(tú) inhabilita
(vos) inhabilita
(él/ella/usted) inhabilita
(nosotros-as) inhabilita
(vosotros-as) inhabilita
(os) inhabilita
(ellos-as/ustedes) inhabilita
Passé simple (yo) inhabilita
(tú) inhabilita
(vos) inhabilita
(él/ella/usted) inhabilita
(nosotros-as) inhabilita
(vosotros-as) inhabilita
(os) inhabilita
(ellos-as/ustedes) inhabilita
Futur simple (yo) inhabilita
(tú) inhabilita
(vos) inhabilita
(él/ella/usted) inhabilita
(nosotros-as) inhabilita
(vosotros-as) inhabilita
(os) inhabilita
(ellos-as/ustedes) inhabilita
Impératif Présent (tú) inhabilita
(vos) inhabilita
(usted) inhabilita
(nosotros-as) inhabilita
(vosotros-as) inhabilita
(os) inhabilita
(ustedes) inhabilita

inhabilita \i.na.βiˈli.ta\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de inhabilitar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de inhabilitar.

Prononciation

modifier