Anglais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
initiator
\Prononciation ?\
initiators
\Prononciation ?\

initiator

  1. Initiateur.

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Déverbal de initio (« initier [aux mystères], instruire »), dérivé de initiatum, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif initiator initiatorēs
Vocatif initiator initiatorēs
Accusatif initiatorem initiatorēs
Génitif initiatoris initiatorum
Datif initiatorī initiatoribus
Ablatif initiatorĕ initiatoribus

ĭnĭtĭātŏr \i.ni.ti.a.tor\ masculin (pour une femme, on dit : initiatrix)

  1. Celui qui initie.

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

initiator \Prononciation ?\ masculin

  1. Initiateur.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 95,8 % des Flamands,
  • 90,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]