initus
Latin modifier
Étymologie modifier
- De ineo (« entrer, aller dans »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | initus | initūs |
Vocatif | initus | initūs |
Accusatif | initum | initūs |
Génitif | initūs | inituum |
Datif | initūi ou initū |
initibus |
Ablatif | initū | initibus |
initus \Prononciation ?\ masculin
- Arrivée, entrée, commencement.
- volucres te, diva, tuumque Significant initum. — (Lucr. 1, 13)
- (Sexualité) Pénétration.
- sues initum matutinum appetere. — (Pline 10, 63)
Synonymes modifier
Forme de verbe modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | initus | inită | initum | initī | initae | inită |
Vocatif | inite | inită | initum | initī | initae | inită |
Accusatif | initum | inităm | initum | initōs | initās | inită |
Génitif | initī | initae | initī | initōrŭm | initārŭm | initōrŭm |
Datif | initō | initae | initō | initīs | initīs | initīs |
Ablatif | initō | initā | initō | initīs | initīs | initīs |
initus \Prononciation ?\
- Participe passé de ineo.
Références modifier
- « initus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « initus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage