Étymologie

modifier
Dérivé de intrigailler, avec le suffixe -eur.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
intrigailleur intrigailleurs
\ɛ̃.tʁi.ɡa.jœʁ\

intrigailleur \ɛ̃.tʁi.ɡa.jœʁ\ masculin

  1. (Péjoratif) Intrigant.
    • Comment imposer silence à tous les intrigailleurs ? — (Babeuf)

Traductions

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier