javed
Breton modifier
Étymologie modifier
- Mentionné dans le dictionnaire français-breton de Jean-François Le Gonidec (1847) : Javed.
- Mentionné dans le grand dictionnaire de François Vallée (1931) : javed.
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Non muté | javed | divjaved | javedoù |
Adoucissante | inchangé | zivjaved | inchangé |
Durcissante | inchangé | tivjaved | inchangé |
javed \ˈʒɑːvet\ féminin
- (Anatomie) Mâchoire.
- Oc’h ar javed izella ez eus eiz dant peuri […]. — (Théophile de Pompéry, Quelennou var labour pé gonnidègues an douar, Brest, 1851, page 192)
- La machoire inférieure est garnie de huit dents incisives […].
- Oc’h ar javed izella ez eus eiz dant peuri […]. — (Théophile de Pompéry, Quelennou var labour pé gonnidègues an douar, Brest, 1851, page 192)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Forme de nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
jav | javed |
javed \ˈʒɑː.vet\ féminin
- Pluriel de jav.
- E ganfard en doa graet a-hed an deiz, o cʼhwirinat ’n ur sevel e benn a-us d’ ar cʼhleuzioù, war-lercʼh ar javed stag ouzh an alar er gwaremmoù. — (Reun Menez Keldreg, Troioù Kamm Kemenerien Pont-n’-Abad, in Al Liamm, no 66, janvier-février 1958, page 24)
- Il avait fait son fanfaron toute la journée, hennissant en levant la tête au-dessus des talus, à la suite des chevaux attelés à la charrue dans les garennes.
- E ganfard en doa graet a-hed an deiz, o cʼhwirinat ’n ur sevel e benn a-us d’ ar cʼhleuzioù, war-lercʼh ar javed stag ouzh an alar er gwaremmoù. — (Reun Menez Keldreg, Troioù Kamm Kemenerien Pont-n’-Abad, in Al Liamm, no 66, janvier-février 1958, page 24)