karú
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Composé de l’adjectif karaf (« pur ») avec le suffixe -ú bien que ce suffixe verbalisant est normalement réservé aux noms. En effet, il s’agit en réalité de la composition du nom karuca (« pureté ») avec le suffixe -ú ; ce qui donnerait le verbe karucú, mais par soucis de concision, le suffixe -uca est toujours omis en présence du suffixe -ú.
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | karú | karuyú | karutú |
2e du sing. | karul | karuyul | karutul |
3e du sing. | karur | karuyur | karutur |
1re du plur. | karut | karuyut | karutut |
2e du plur. | karuc | karuyuc | karutuc |
3e du plur. | karud | karuyud | karutud |
4e du plur. | karuv | karuyuv | karutuv |
voir Conjugaison en kotava |
karú \kaˈru\ intransitif
Prononciation modifier
- France : écouter « karú [kaˈru] »
Références modifier
- « karú », dans Kotapedia