kilpenn
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kilpenn | kilpennoù |
| Adoucissante | gilpenn | gilpennoù |
| Spirante | cʼhilpenn | cʼhilpennoù |
kilpenn \ˈkil.pɛn\ masculin
- (Anatomie) Nuque.
- Ha Peredur ha darcʼhaouiñ outañ un daredbeg lemm ha tizhout an den en e lagad ken ez eas dre e gilpenn er-maez hag an den marv war al leur. — (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 213)
- Et Peredur lui lança un javelot à pointe aiguë, qui l'atteignit à l’œil si bien qu’il lui sortit par la nuque et et le renversa mort sur le champ.
- Kilpennoù ha choukoù na wele ken o sevel diwar divskoazioù ledan pe voan, nerzhus pe laosk, kozh pe yaouank : … — (Goulc’han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, page 32)
- Ma mammig a gouezhas, he cʼhilpenn a skoas rust gant korn maen an oaled, ar gwad a flistras… — (Hervé Le Gall, Koulz ar cʼhastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, page 81)
- Ha Peredur ha darcʼhaouiñ outañ un daredbeg lemm ha tizhout an den en e lagad ken ez eas dre e gilpenn er-maez hag an den marv war al leur. — (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 213)
- (Anatomie) Occiput.
Variantes modifier
Dérivés modifier
Voir aussi modifier
- kilpenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
