Polonais modifier

Étymologie modifier

Apparenté à klękać, du vieux slave клѧчати, klęčati[1].

Verbe modifier

klęczeć \klɛ̃n͇ʧ̑ɛʨ̑\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Être agenouillé.

Dérivés modifier

Références modifier

  1. « klęczeć », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927