klapperen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Forme itérative de klappen, « claquer ».
Verbe modifier
klapperen \Prononciation ?\ intransitif
- Claquer.
een klapperende deur
- une porte qui claque
men hoorde alleen nog maar het klapperen van de vlag
- on n’entendait plus que le drapeau qui claquait au vent, on n’entendait plus que le claquement du drapeau
- (Technique) Cogner.
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 95,9 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « klapperen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]