Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine klasik (« classique ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif modifier

klasika \kla.ˈsi.ka\

  1. (Musique) Classique.

Prononciation modifier

Références modifier

Bibliographie modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

Du latin classicus.

Adjectif modifier

klasika \kla.ˈsi.ka\

  1. Classique.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin classicus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif klasika klasiky
Génitif klasiky klasik
Datif klasice klasikám
Accusatif klasiku klasiky
Vocatif klasiko klasiky
Locatif klasice klasikách
Instrumental klasikou klasikami

klasika \Prononciation ?\ féminin

  1. Classique, exemple intemporel qui ne se démode pas.
    • Díla Františka Saleského [François de Sales] patří ke klasice francouzské mystiky i literatury 17. století.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Art) Art classique, en particulier : musique classique.
    • Pop, rock, jazz, klasika.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  3. (Sport) Classique, compétition sportive.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier