Espéranto modifier

Étymologie modifier

Composé de la racine kler (« bien élevé »), du suffixe -ul- (« individu ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif klerulo
\kle.ˈru.lo\
kleruloj
\kle.ˈru.loj\
Accusatif klerulon
\kle.ˈru.lon\
klerulojn
\kle.ˈru.lojn\

klerulo \kle.ˈru.lo\

  1. Savant.

Prononciation modifier