Allemand modifier

Étymologie modifier

(XVe siècle) Du latin comicus (et du grec ancien κωμικός, kômikos), par l’ancien français comique.[1]

Adjectif modifier

Nature Terme
Positif komisch
Comparatif komischer
Superlatif am komischsten
Déclinaisons

komisch \ˈkoː.mɪʃ\

  1. Comique, drôle, rigolo.
    • Der Clown hat die Kinder mit seinen komischen Bewegungen zum Lachen gebracht.
      Le clown a fait rire les enfants avec ses gestes comiques.
    • was ist daran so komisch?
      Qu'y a-t-il de si drôle ?
  2. Bizarre, étrange, drôle.
    • Erdbeeren mit Senf schmecken komisch.
      Les framboises avec de la moutarde ont un goût bizarre.
    • Komisch meine Kopfschmerzen sind weg!
      Bizarre, mes maux de tête sont partis !
    • mir ist komisch.
      Je me sens bizarre / je me sens tout drôle.

Synonymes modifier

Comique
Bizarre

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. — (Wolfgang Pfeifer, Etymologische Wörterbuch des Deutschen, Éditions Deutscher Taschenbuch, 1997)

Sources modifier

Bibliographie modifier

  • Harrap’s de poche – Bordas Dictionnaire allemand/français, éd. 1997, ISBN 0-245-50308-0, page 172.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

komisch \Prononciation ?\

  1. Comique, drôle.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,1 % des Flamands,
  • 98,1 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]