Polonais modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Kundschaft (« clientèle »)[1] qui donne aussi kunčaft (« client ») en tchèque.

Nom commun modifier

Cas Pluriel
Nominatif konszachty
Vocatif konszachty
Accusatif konszachty
Génitif konszachtów
Locatif konszachtach
Datif konszachtom
Instrumental konszachtami

konszachty \kɔ̃w̃ˈʃaxtɨ\ masculin inanimé pluriel

  1. (Commerce) Pacte secret pour arriver à un arrangement.
    • Ludność Paryża wierzyła, że utrzymywał konszachty z diabłem. — (Quasimodo)
      …qu’il avait fait un pacte avec le diable.
    • Chcąc nie chcąc, podporucznik zauważył, że starsi wychowańcy p. Kozdroja mają tajne konszachty z artylerzystami spoza spróchniałego parkanu, że nabywają od sołdatów razowy, żołnierski chleb, tytoń-machorkę i wódkę-siwuchę. — (Stefan Żeromski, Uroda życia)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • No, już to wybaczcie, panie arendarzu – wtrącił się z powagą wójt ryczychowski – z bliska go podobno jeszcze nikt nie widział prócz starego klucznika, Kostia Bulija, który z nim jakieś nieczyste utrzymuje konszachty. — (Walery Łoziński, Zaklęty Dwór)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier

  1. « konszachty », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927