Breton modifier

Étymologie modifier

Créé à partir de kont-, radical du verbe « kontañ », et du suffixe composé -adenn.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kontadenn kontadennoù
Adoucissante gontadenn gontadennoù
Spirante cʼhontadenn cʼhontadennoù

kontadenn \kɔ̃nˈtɑː.dɛn\ féminin

  1. Conte, récit.
    • « Bremañ, » eme an tad, « peogwir eo hir an hent, ez an da zisplega eur gontadenn. [...]. » — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 257)
      « Maintenant, » dit le père, « puisque la route est longue, je vais raconter une histoire (conte). [...]. »