korzailhenn
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton cornaillenn[1][2].
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | korzailhenn | korzailhennoù |
Adoucissante | gorzailhenn | gorzailhennoù |
Spirante | cʼhorzailhenn | cʼhorzailhennoù |
korzailhenn \kɔr.ˈza.ljɛn\ \kɔr.ˈza.ʎɛn\ féminin
- (Anatomie) Gosier.
- Raktal e lonkis en desped din dour sall e-leizh va c’horzailhenn ha blouf !... [...]. — (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 139)
- Immédiatement j’avalai malgré moi de l’eau salée plein le gosier et plouf !... [...].
- Raktal e lonkis en desped din dour sall e-leizh va c’horzailhenn ha blouf !... [...]. — (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 139)
Dérivés modifier
Voir aussi modifier
- korzailhenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 417b