Espéranto modifier

Étymologie modifier

Composé des racines kredit (« crédit ») et leter (« lettre, épître ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kreditletero
\kre.dit.le.ˈte.ro\
kreditleteroj
\kre.dit.le.ˈte.roj\
Accusatif kreditleteron
\kre.dit.le.ˈte.ron\
kreditleterojn
\kre.dit.le.ˈte.rojn\

kreditletero \kre.dit.le.ˈte.ro\

  1. Lettre de crédit.

Synonymes modifier

Prononciation modifier