Espéranto modifier

Étymologie modifier

Composé de la racine labor (« travailler »), du suffixe -em- (« penchant ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif laborema
\la.bo.ˈre.ma\
laboremaj
\la.bo.ˈre.maj\
Accusatif laboreman
\la.bo.ˈre.man\
laboremajn
\la.bo.ˈre.majn\

laborema \la.bo.ˈre.ma\     composition de racines de l’ekzercaro §41

  1. Travailleur, laborieux, qui aime travailler.
    • (Ekzercaro §41) Lia edzino estas tre laborema kaj ŝparema, sed ŝi estas ankaŭ tre babilema kaj kriema.
      Son épouse est très laborieuse et économe, mais elle est aussi très bavarde et criarde.

Antonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Bibliographie modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

De l’espéranto.

Adjectif modifier

laborema \la.bɔ.ˈrɛ.ma\

  1. Laborieux.