Néerlandais modifier

Étymologie modifier

(verbe) À rapprocher de l’allemand lernen (et aussi lehren, « enseigner ») et de l’anglais learn, de même sens.
(adjectif) De leer (« français:cuir ») avec le suffixe -en.

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik leer leerde
jij leert
hij, zij, het leert
wij leren leerden
jullie leren
zij leren
u leert leerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben lerend geleerd

leren \le.ɾǝ:\ transitif & intransitif

  1. Apprendre.
    • Weer wat geleerd.
      Encore quelque chose d’appris.
    • Men leert elke dag.
      On en apprend tous les jours.
    • Iemand leren kennen.
      Faire connaissance avec quelqu’un.
  2. Enseigner, apprendre.
    • Iemand iets leren.
      Enseigner / apprendre quelque chose à quelqu’un.

Synonymes modifier

apprendre
enseigner

Adjectif modifier

leren \Prononciation ?\ (adjectif de matière)

  1. En cuir, de cuir.
    • Een leren schoen.
      Un soulier en cuir.

Variantes orthographiques modifier

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,5 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « leren [le.ɾǝ:] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « leren [Prononciation ?] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Suédois modifier

Forme de nom commun modifier

Neutre Indéfini Défini
Singulier ler leret
Pluriel ler leren

leren \Prononciation ?\

  1. Pluriel défini de ler.