Finnois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme de nom commun modifier

lunta \ˈluntɑ\

  1. Partitif singulier de lumi.

Same du Nord modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif lunta lunttat
Accusatif
Génitif
luntta lunttaid
Illatif luntii lunttaide
Locatif lunttas lunttain
Comitatif lunttain lunttaiguin
Essif luntan
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne luntan luntame luntamet
2e personne luntat luntade luntadet
3e personne luntas luntaska luntaset

lunta /ˈluntɑ/

  1. Garçon.
    • Lunta lei okte sihkkelastimin go son ravggai. Son álggii stuora garuid hoahkat go boares áhkku bođii vácci meattá. — (pressreader.com)
      Le garçon était une fois à vélo quand il tomba. Il se mit à répéter sans cesse de violentes imprécations quand la vieille grand-mère arriva à pied.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier lunta luntan
Pluriel luntor luntorna

lunta \Prononciation ?\ commun

  1. (Militaire, Technique) Mèche, corde à feu.
  2. (vieux) livre.
  3. (gros) paquet, liasse.
    1. Paperasse.

Dérivés modifier

Références modifier