Latin modifier

Étymologie modifier

Participe passé d’un verbe *mageo[1] (« grandir ») qui ne s’est pas conservé, mais possédant comme dérivés mag-nus (« grand ») ou de magmentum (« offrande supplémentaire ») ; comparez, en grec ancien μάκαρ, mákar (« béni ») et μακρός, makrós (« grand »).
Mactare, faisant partie de la langue des sacrifices est devenu synonyme de « sacrifier ». Un changement identique a eu lieu pour adolere.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mactus mactă mactum mactī mactae mactă
Vocatif macte mactă mactum mactī mactae mactă
Accusatif mactum mactăm mactum mactōs mactās mactă
Génitif mactī mactae mactī mactōrŭm mactārŭm mactōrŭm
Datif mactō mactae mactō mactīs mactīs mactīs
Ablatif mactō mactā mactō mactīs mactīs mactīs

mactus \Prononciation ?\

  1. (Religion) Glorifié, honoré, adoré. Note : usité au vocatif, rarement au nominatif.
    • macte hoc porco piaculo immolando esto. — (Caton, R. R. 139 fin)
      ô [dieu] glorifié, accepte le sacrifice expiatoire de ce porc.
  2. (Hors du domaine religieux) Bravo.

Dérivés modifier

  • macto (« magnifier, honorer, offrir en sacrifice, immoler »)
  • mactatus (« sacrifice, offrande »)
  • mactator (« meurtrier »)

Références modifier