maen-milin
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | maen-milin | mein-milin |
Adoucissante | vaen-milin | vein-milin |
maen-milin \mẽn.ˈmiː.lĩn\ masculin
- Meule (de moulin).
- Pa veze ezomm da zevel ar mean milin da lemma, Iann ne d-ea ket da glask na kordenn na troell, nemet sevel ar mean diwar bouez he zivreacʼh. — (Troude ha Milin, Iann he vaz houarn in Ar marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, page 140)
- Quand il y avait besoin de lever la meule de moulin pour l’aiguiser, Yann n’allait chercher ni corde ni manivelle, mais la soulevait à l’aide des ses bras.
- Gwechall e veze lemmet ar mein-milin. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 314)
- Autrefois on aiguisait (piquait ou taillait) les meules de moulin.
- Pa veze ezomm da zevel ar mean milin da lemma, Iann ne d-ea ket da glask na kordenn na troell, nemet sevel ar mean diwar bouez he zivreacʼh. — (Troude ha Milin, Iann he vaz houarn in Ar marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, page 140)
Synonymes modifier
Références modifier
- « maen-milin m. pl. mein- » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 466b
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 540a