Étymologie

modifier
Apparenté au russe мертвить, mertviť (« mourir »), au tchèque umrtvit (« tuer la douleur, insensibiliser »), de martwy (« mort »)[1] avec affaiblissement du sens depuis « mourir d’inquiétude, de chagrin » vers « inquiéter, affliger ».

martwić \mar.tfit͡ɕ\ imperfectif (perfectif : zmartwić) (voir la conjugaison)

  1. Affliger, inquiéter, troubler.
    • Naprawdę się o nich martwiliśmy.
      Nous étions très inquiets pour lui.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Références

modifier
  1. « mrzeć », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927