Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du latin masculus (« mâle »)[1] (excl. : la).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif masklo
\mas.klo\
maskloj
\mas.kloj\
Accusatif masklon
\mas.klon\
masklojn
\mas.klojn\

masklo \mas.klo\

  1. Mâle.
  2. Homme, personne de sexe masculin.
    • Ĉe la unua prezentado la publiko retenas sian spiradon, admirante la nekredeblajn kapablojn de la masklo sur la scenejo. — (Beaucaire, Kruko kaj Baniko el Bervalo, 1970)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • “Mi amas vin”, li konfesis, kaj lian gorĝon mi tranĉis kun kolero de ofendita masklo. — (Liven Dek, Amo dans Ne ekzistas verdaj steloj, 2012, page 16)
      « Je t’aime », confessa-t-il, et je lui tranchais la gorge avec une colère d’homme offensé.

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • masklo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références modifier

Sources modifier

  1. « masklo », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016

Bibliographie modifier