Voir aussi : matriculás

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe matriculer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu matriculas
Futur simple

matriculas \ma.tʁi.ky.la\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe matriculer.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe matricular
Indicatif Présent (yo) matriculas
(tú) matriculas
(vos) matriculas
(él/ella/usted) matriculas
(nosotros-as) matriculas
(vosotros-as) matriculas
(os) matriculas
(ellos-as/ustedes) matriculas
Imparfait (yo) matriculas
(tú) matriculas
(vos) matriculas
(él/ella/usted) matriculas
(nosotros-as) matriculas
(vosotros-as) matriculas
(os) matriculas
(ellos-as/ustedes) matriculas
Passé simple (yo) matriculas
(tú) matriculas
(vos) matriculas
(él/ella/usted) matriculas
(nosotros-as) matriculas
(vosotros-as) matriculas
(os) matriculas
(ellos-as/ustedes) matriculas
Futur simple (yo) matriculas
(tú) matriculas
(vos) matriculas
(él/ella/usted) matriculas
(nosotros-as) matriculas
(vosotros-as) matriculas
(os) matriculas
(ellos-as/ustedes) matriculas

matriculas \ma.tɾiˈku.las\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de matricular.

Prononciation modifier