Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de meridies (« midi »), avec le suffixe -anus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif meridianus meridiană meridianum meridianī meridianae meridiană
Vocatif meridiane meridiană meridianum meridianī meridianae meridiană
Accusatif meridianum meridianăm meridianum meridianōs meridianās meridiană
Génitif meridianī meridianae meridianī meridianōrŭm meridianārŭm meridianōrŭm
Datif meridianō meridianae meridianō meridianīs meridianīs meridianīs
Ablatif meridianō meridianā meridianō meridianīs meridianīs meridianīs

merīdiānus \Prononciation ?\

  1. De midi.
    • meridianus somnus.
      sieste de midi, méridienne.
  2. Méridional, du Midi.
    • ager spectat ad meridianam caeli partem — (Varron. R. R. 1, 7, 1)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés modifier

Références modifier

  • « meridianus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 970)