metoposcopus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien μετωποσκόπος, metôposcopos.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | metoposcopus | metoposcopī |
Vocatif | metoposcope | metoposcopī |
Accusatif | metoposcopum | metoposcopōs |
Génitif | metoposcopī | metoposcopōrum |
Datif | metoposcopō | metoposcopīs |
Ablatif | metoposcopō | metoposcopīs |
metoposcopus \Prononciation ?\ masculin
- Métoposcope, physionomiste.
- Quo quidem tempore aiunt metoposcopum, a Narcisso Claudii liberto adhibitum, ut Britannicum inspiceret, constantissime affirmasse, illud quidem nullo modo, ceterum Titum, qui tunc prope astabat, utique imperaturum. — (Suétone, Vita divi Titi)
- On assure qu’à cette époque, Narcisse, affranchi de Claude, avait fait venir un devin pour tirer l’horoscope de Britannicus par l’inspection des traits du visage, et que le devin avait constamment affirmé que jamais ce jeune régnerait, mais que Titus, qui était alors auprès de lui, serait certainement élevé à l’empire. — (traduction)
- Quo quidem tempore aiunt metoposcopum, a Narcisso Claudii liberto adhibitum, ut Britannicum inspiceret, constantissime affirmasse, illud quidem nullo modo, ceterum Titum, qui tunc prope astabat, utique imperaturum. — (Suétone, Vita divi Titi)
Références modifier
- « metoposcopus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « metoposcopus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage