mibué
Étymologie
modifier- Dérivé de mibu (« état de fâcherie »).
Verbe
modifierPersonne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | mibué | mibueyé | mibueté |
2e du sing. | mibuel | mibueyel | mibuetel |
3e du sing. | mibuer | mibueyer | mibueter |
1re du plur. | mibuet | mibueyet | mibuetet |
2e du plur. | mibuec | mibueyec | mibuetec |
3e du plur. | mibued | mibueyed | mibueted |
4e du plur. | mibuev | mibueyev | mibuetev |
voir Conjugaison en kotava |
mibué \mibuˈɛ\ ou \mibuˈe\ intransitif
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- France : écouter « mibué [mibuˈɛ] »
Références
modifier- « mibué », dans Kotapedia