Voir aussi : mitificaré

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe mitificar
Subjonctif Présent que (yo) mitificare
que (tú) mitificare
que (vos) mitificare
que (él/ella/usted) mitificare
que (nosotros-as) mitificare
que (vosotros-as) mitificare
que (os) mitificare
(ellos-as/ustedes) mitificare
Imparfait (en -ra) que (yo) mitificare
que (tú) mitificare
que (vos) mitificare
que (él/ella/usted) mitificare
que (nosotros-as) mitificare
que (vosotros-as) mitificare
que (os) mitificare
(ellos-as/ustedes) mitificare
Imparfait (en -se) que (yo) mitificare
que (tú) mitificare
que (vos) mitificare
que (él/ella/usted) mitificare
que (nosotros-as) mitificare
que (vosotros-as) mitificare
que (os) mitificare
(ellos-as/ustedes) mitificare
Futur que (yo) mitificare
que (tú) mitificare
que (vos) mitificare
que (él/ella/usted) mitificare
que (nosotros-as) mitificare
que (vosotros-as) mitificare
que (os) mitificare
(ellos-as/ustedes) mitificare

mitificare \mi.ti.fiˈka.ɾe\

  1. Première personne du singulier du futur du subjonctif de mitificar.
  2. Troisième personne du singulier du futur du subjonctif de mitificar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier

mitificare \Prononciation ?\

  1. Infinitif de mitifico.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.