Voir aussi : notificá

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe notificar
Indicatif Présent (yo) notifica
(tú) notifica
(vos) notifica
(él/ella/usted) notifica
(nosotros-as) notifica
(vosotros-as) notifica
(os) notifica
(ellos-as/ustedes) notifica
Imparfait (yo) notifica
(tú) notifica
(vos) notifica
(él/ella/usted) notifica
(nosotros-as) notifica
(vosotros-as) notifica
(os) notifica
(ellos-as/ustedes) notifica
Passé simple (yo) notifica
(tú) notifica
(vos) notifica
(él/ella/usted) notifica
(nosotros-as) notifica
(vosotros-as) notifica
(os) notifica
(ellos-as/ustedes) notifica
Futur simple (yo) notifica
(tú) notifica
(vos) notifica
(él/ella/usted) notifica
(nosotros-as) notifica
(vosotros-as) notifica
(os) notifica
(ellos-as/ustedes) notifica
Impératif Présent (tú) notifica
(vos) notifica
(usted) notifica
(nosotros-as) notifica
(vosotros-as) notifica
(os) notifica
(ustedes) notifica

notifica \no.tiˈfi.ka\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de notificar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de notificar.

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Déverbal de notificare. Emploi plus courant dans le jargon administratif ou commercial.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
notifica
\no.ti.'fi.ka\
notifiche
\no.ti.'fi.ke\

notifica \no.ti.ˈfi.ka\ féminin

  1. Notification.

Synonymes modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

  • notifica sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)  

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe notificar
Indicatif Présent
você/ele/ela notifica
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
notifica

notifica \nu.ti.ˈfi.kɐ\ (Lisbonne) \no.tʃi.ˈfi.kə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de notificar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de notificar.