Étymologie

modifier
Déverbal de obroubit, apparenté au polonais obręb (« aire »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif obruba obruby
Génitif obruby obrub
Datif obrubě obrubám
Accusatif obrubu obruby
Vocatif obrubo obruby
Locatif obrubě obrubách
Instrumental obrubou obrubami

obruba \Prononciation ?\ féminin

  1. Bordure.
    • Talíř se zlatou obrubou, assiette à bordure dorée.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Apparentés étymologiques

modifier

Références

modifier