Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe ocurrir
Indicatif Présent (yo) ocurren
(tú) ocurren
(vos) ocurren
(él/ella/usted) ocurren
(nosotros-as) ocurren
(vosotros-as) ocurren
(os) ocurren
(ellos-as/ustedes) ocurren
Imparfait (yo) ocurren
(tú) ocurren
(vos) ocurren
(él/ella/usted) ocurren
(nosotros-as) ocurren
(vosotros-as) ocurren
(os) ocurren
(ellos-as/ustedes) ocurren
Passé simple (yo) ocurren
(tú) ocurren
(vos) ocurren
(él/ella/usted) ocurren
(nosotros-as) ocurren
(vosotros-as) ocurren
(os) ocurren
(ellos-as/ustedes) ocurren
Futur simple (yo) ocurren
(tú) ocurren
(vos) ocurren
(él/ella/usted) ocurren
(nosotros-as) ocurren
(vosotros-as) ocurren
(os) ocurren
(ellos-as/ustedes) ocurren

ocurren \oˈku.ren\

  1. Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de ocurrir.

Prononciation modifier