ordeñe

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ordeñar
Subjonctif	Présent	que (yo) ordeñe
		que (tú) ordeñe
		que (vos) ordeñe
		que (él/ella/usted) ordeñe
		que (nosotros-as) ordeñe
		que (vosotros-as) ordeñe
		que (os) ordeñe
		(ellos-as/ustedes) ordeñe
	Imparfait (en -ra)	que (yo) ordeñe
		que (tú) ordeñe
		que (vos) ordeñe
		que (él/ella/usted) ordeñe
		que (nosotros-as) ordeñe
		que (vosotros-as) ordeñe
		que (os) ordeñe
		(ellos-as/ustedes) ordeñe
	Imparfait (en -se)	que (yo) ordeñe
		que (tú) ordeñe
		que (vos) ordeñe
		que (él/ella/usted) ordeñe
		que (nosotros-as) ordeñe
		que (vosotros-as) ordeñe
		que (os) ordeñe
		(ellos-as/ustedes) ordeñe
	Futur	que (yo) ordeñe
		que (tú) ordeñe
		que (vos) ordeñe
		que (él/ella/usted) ordeñe
		que (nosotros-as) ordeñe
		que (vosotros-as) ordeñe
		que (os) ordeñe
		(ellos-as/ustedes) ordeñe
Impératif	Présent	(tú) ordeñe
		(vos) ordeñe
		(usted) ordeñe
		(nosotros-as) ordeñe
		(vosotros-as) ordeñe
		(os) ordeñe
		(ustedes) ordeñe

ordeñe \oɾˈðe.ɲe\

1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de ordeñar.
2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de ordeñar.
3. Troisième personne du singulier de l’impératif de ordeñar.