ordinativus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | ordinativus | ordinativă | ordinativum | ordinativī | ordinativae | ordinativă |
Vocatif | ordinative | ordinativă | ordinativum | ordinativī | ordinativae | ordinativă |
Accusatif | ordinativum | ordinativăm | ordinativum | ordinativōs | ordinativās | ordinativă |
Génitif | ordinativī | ordinativae | ordinativī | ordinativōrŭm | ordinativārŭm | ordinativōrŭm |
Datif | ordinativō | ordinativae | ordinativō | ordinativīs | ordinativīs | ordinativīs |
Ablatif | ordinativō | ordinativā | ordinativō | ordinativīs | ordinativīs | ordinativīs |
ordinativus \Prononciation ?\
- Qui marque l'ordre, la succession.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « ordinativus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « ordinativus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage